Επίλογος
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ευτυχία έγκειται στην ενασχόληση με αξιόλογες δραστηριότητες. Όμως, υπάρχει μονάχα ένα άτομο που μπορεί να πει σίγουρα τι είναι αυτό που θα κάνει κάποιον ευτυχισμένο: αυτός ο ίδιος.
Οι ηθικοί κανόνες που δίνονται σ’ αυτό το βιβλίο είναι στην πραγματικότητα οι άκρες του δρόμου. Αν κάποιος τις παραβιάζει, μοιάζει με τον αυτοκινητιστή που βγαίνει εκτός δρόμου – το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η καταστροφή μιας στιγμής, μιας σχέσης, μιας ζωής.
Μονάχα εσύ μπορείς να πεις πού βγάζει ο δρόμος, γιατί ο καθένας μας βάζει τους δικούς του στόχους για την κάθε ώρα, την κάθε σχέση, την κάθε φάση της ζωής του.
Μπορεί κανείς να αισθάνεται κάποιες στιγµές σαν ένα φύλλο που το στροβιλίζει ο άνεµος πάνω από ένα βρόµικο δρόµο, µπορεί να αισθάνεται σαν ένας κόκκος άµµου· ακινητοποιηµένος σ’ ένα σηµείο. Μα κανείς δεν είπε πως η ζωή είναι κάτι ήρεµο και τακτοποιηµένο· δεν είναι. Όµως ούτε κι ο άνθρωπος είναι κάποιο τσακισµένο φύλλο ή ένας κόκκος άµµου: µπορεί, λίγο ως πολύ, να σχεδιάσει το δικό του οδικό χάρτη και να τον ακολουθήσει.
Μπορεί κανείς να αισθάνεται πως, έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, είναι πάρα πολύ αργά για να κάνει κάτι, πως ο δρόμος που διένυσε είναι τόσο μπερδεμένος, που δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να σχεδιάσει ένα μελλοντικό δρόμο ο οποίος να είναι κάπως διαφορετικός. Πάντα υπάρχει κάποιο σημείο στο δρόμο που κάποιος μπορεί να σχεδίασε κάτι καινούργιο. Και να προσπαθήσει να το ακολουθήσει. Δεν υπάρχει ζωντανό ανθρώπινο πλάσµα που να µην µπορεί να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα.
Θα μπορούσε να ειπωθεί χωρίς τον παραμικρό φόβο διάψευσης ότι οι άλλοι μπορεί να κοροϊδέυουν και να επιδιώκουν με διάφορα μέσα να σπρώξουν κάποιον στο χείλος
και να τον δελεάσουν με διάφορους τρόπους έτσι ώστε να οδηγηθεί στην ανήθικη ζωή.
Όλα αυτά τα άτομα το κάνουν για προσωπικούς σκοπούς τους. Αν κάποιος τους ακούσει καταλήγει σε τραγωδία και θλίψη.
Φυσικά, θα έχει κανείς κάπου κάπου και ήττες προσπαθώντας να εφαρμόσει αυτό το βιβλίο και να κάνει άλλους να το εφαρμόσουν. Θα πρέπει απλώς να μαθαίνει απ’ αυτές και να συνεχίζει. Ποιος είπε πως ο δρόμος δεν έχει λακκούβες;
Μπορεί να τον διαβεί κανείς παρ’ όλα αυτά. Έτσι οι άνθρωποι μπορεί και να πέφτουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να σηκωθούν ξανά και να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Αν κάποιος δεν ξεφεύγει από την πορεία του, δεν μπορεί να πλανηθεί πολύ. Η αληθινή συγκίνηση, η ευτυχία κι η χαρά προέρχονται από άλλα πράγματα, όχι από διαλυμένες ζωές.
Αν μπορείς να κάνεις άλλους ν’ ακολουθήσουν το δρόμο, εσύ ο ίδιος θα είσαι αρκετά ελεύθερος για να δώσεις στον εαυτό σου μια ευκαιρία να ανακαλύψει τι είναι η πραγματική ευτυχία.
Ο δρόμος προς την ευτυχία είναι ένας αυτοκινητόδρομος μεγάλης ταχύτητας
για κείνους που ξέρουν πώς να παραμένουν στην πορεία τους.
Εσύ είσαι ο οδηγός.
Καλό ταξίδι.
