Καλώς ήρθατε στο Μάθημα στο Διαδίκτυο Ο Δρόμος προς την Ευτυχία

17-1. Να Κοιτάς.

Να βλέπεις αυτό που βλέπεις, όχι αυτό που κάποιος άλλος σου λέει πως βλέπεις.

Αυτό που παρατηρείς είναι αυτό που παρατηρείς εσύ. Να κοιτάζεις τα πράγματα, τη ζωή και τους άλλους απευθείας, όχι μέσα από κάποιο νέφος προκατάληψης, παραπέτασμα φόβου ή την ερμηνεία ενός άλλου.

Αντί να λογομαχείς με τους άλλους, βάλ’ τους να κοιτάξουν. Να επιμένεις με ευγένεια να κοιτάξουν, κι αυτό από μόνο του αρκεί για να διαλύσει τα πιο κατάφωρα ψέματα, ν’ αποκαλύψει τις μεγαλύτερες υποκρισίες, να λύσει τα πιο πολύπλοκα αινίγματα και να φέρει στο φως τις πιο απίθανες αποκαλύψεις.

Όταν κάποιος θεωρεί την κατάσταση σχεδόν υπερβολικά μπερδεμένη και ανυπόφορη, όταν ο νους του στριφογυρίζει συνεχώς, ζήτησέ του απλώς να απομακρυνθεί λιγάκι και να κοιτάξει.

Εκείνο που ανακαλύπτει είναι συνήθως φως φανάρι όταν το δει. Τότε μπορεί να προχωρήσει και να διευθετήσει την κατάσταση. Όμως, αν δεν το δει μόνος του και δεν το παρατηρήσει με τα μάτια του, μπορεί να μην του είναι πολύ πραγματικό, και όλες οι οδηγίες, οι διαταγές και οι τιμωρίες του κόσμου δε θα τον βγάλουν από τη σύγχυσή του.

Μπορούμε να δείξουμε σ’ ένα άτομο προς ποια κατεύθυνση να κοιτάξει και να του προτείνουμε να κοιτάξει όντως προς τα κει: τα συμπεράσματα εξαρτώνται απ’ αυτόν τον ίδιο.

Το παιδί ή ο ενήλικος βλέπει αυτό που βλέπει ο ίδιος, κι αυτό είναι η πραγματικότητα γι’ αυτόν.

Η αληθινή επιδεξιότητα βασίζεται στη δική μας ικανότητα να παρατηρούμε. Μόνο μ’ αυτό ως βάση, μπορούμε να είμαστε επιδέξιοι και σίγουροι.

1. 1. επιδέξιος: αυτός που μπορεί να κάνει καλά εκείνα τα πράγματα που κάνει· ικανός· δεξιοτέχνης στο να κάνει αυτό που κάνει αυτός που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των δραστηριοτήτων που έχει.
2. 2. αδεξιότητα: έλλειψη επαρκούς γνώσης ή επιδεξιότητας ή ικανότητας· απουσία επιδεξιότητας· ανικανότητα·
   κατάσταση όπου κάποιος μπορεί να κάνει μεγάλα λάθη ή σφάλματα.
3. 3. εξασκούμαι: ασκώ ή εκτελώ κάτι επανειλημμένως προκειμένου να αποκτήσω ή να τελειοποιήσω μια δεξιότητα.