ΖΩΝΕΣ ΚΡΙΣΗΣ

Κατευνάζωντας Συγκρούσεις και Βία

Σε ολόκληρο τον κόσμο, το στρατιωτικό προσωπικό καλωσορίζει το Δρόμο προς την Ευτυχία και τις αρχές κοινής λογικής του.
Σε εποχές κρίσης και πολέμου, όταν η ρουτίνα έχει διακοπεί και τα όρια του σωστού και του λάθους είναι θολά, πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει το Δρόμο προς την Ευτυχία για να φέρουν ένα φως ειρήνης, ανεκτικότητας και σεβασμού μεταξύ των σπαραγμένων πληθυσμών.

Ιράκ:

Από την αρχή της επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράκ, υπάρχουν πάνω από 95.000 θάνατοι αμάχων, οι περισσότεροι οφείλονται σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, ή από επιθέσεις με όλμους ή ρουκέτες. Οι θάνατοι αυτοί είναι το αποτέλεσμα του σεκταριστικού πολέμου που διεξάγεται σήμερα στη χώρα, με περίπου επτά αμάχους να σκοτώνονται κάθε μέρα. Αυτή η συνεχής διαμάχη έχει διακόψει πολλές πτυχές της «φυσιολογικής» ζωής της χώρας. Για παράδειγμα, μόνο το 30 τοις εκατό των 3,5 εκατ. μαθητών της χώρας φοιτούν στο σχολείο.

Ωστόσο, αρχής γενομένης από το 2006, δύο συγκεκριμένα άτομα -η Κάρλα Μίλερ και ο Μπράιν Πινκόκι-έχουν κάνει πρόοδο στο Ιράκ χρησιμοποιώντας το Δρόμο προς την Ευτυχία. Η Κάρλα και ο Μπράιαν παρέδωσαν δεκάδες σεμινάρια του Δρόμου Προς την Ευτυχία σε πάνω από 2.500 άτομα και έχουν διανείμει σχεδόν 30.000 βιβλία Ο Δρόμος προς την Ευτυχία.

Η Κάρλα και ο Μπράιαν έδωσαν δεκάδες σεμινάρια του Δρόμου προς την Ευτυχία σε περισσότερα από 2.500 άτομα και έχουν διανείμει σχεδόν 30.000 βιβλία.
Τα εκπαιδευτικά τους σεμινάρια έχουν αγγίξει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα: γυναίκες σε ηγετικές θέσεις, εργαζόμενους του δημοσίου, φοιτητές και εργαζόμενους τοπικών μη κυβερνητικών οργανισμών.

Επιπλέον, η ομάδα τους έχει δημοσιεύσει τα διδάγματα από το βιβλίο σε μια τοπική εφημερίδα, παρέχοντάς τους τα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τα θέματα στις κοινότητές τους.

Εδώ είναι μερικές από τις επιτυχίες του Δρόμου προς την Ευτυχία στις ζωές εκείνων που συμμετείχαν:

«Δεν πρέπει να βασίζουμε τη ζωή μας στην απώλεια της ζωής των άλλων. Είναι απόλυτος εγωισμός να οικοδομούμε την ευτυχία μας στις τραγωδίες των άλλων ανθρώπων. Η αληθινή ευτυχία πηγάζει από τις ιδεώδεις σχέσεις με τους άλλους. Τα κριτήρια για την ευτυχία καθορίζονται από τη σχέση μας με τους άλλους.»

«Αυτό το εκπαιδευτικό σεμινάριο μου δίδαξε πώς να αφήσω το μικρό κουκούλι μου και να σκεφτώ για τον κόσμο γύρω μου. Τώρα δεν σκέφτομαι μόνο το πρόβλημά μου, αλλά σκέφτομαι τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων και τις λύσεις. Έχω μάθει πώς να διαχειρίζομαι το χρόνο μου. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ημερών έχω αλλάξει το ημερήσιο πρόγραμμά μου και τώρα προσπαθώ να αλλάξω τη συμπεριφορά μου. Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ευτυχία.»

Ο επικεφαλής μιας από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις εξήγησε μετά το σεμινάριο:

«Το βιβλίο μου έμαθε πώς να φέρνω την ευτυχία στον εαυτό μου, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της πειθούς και την αποστασιοποίηση από το πρόβλημα, τους απατεώνες και τους κακούς ανθρώπους. Μπορώ να φέρω την ευτυχία στους ανθρώπους που αγαπώ με την παροχή βοήθειας και φροντίδας.»

Σήμερα, Ο Δρόμος προς την Ευτυχία εξακολουθεί να διανέμεται στην ιρακινή κοινωνία για να βοηθήσει να έρθει ηρεμία και ευημερία.

Κολομβία:

Για δεκαετίες, η Κολομβία ήταν ένα από τα πιο ταραγμένα έθνη στο δυτικό ημισφαίριο, υποφέροντας από συνεχή κοινωνική βία και συγκρούσεις. Τις δεκαετίες του '40 και του '50, η ύπαιθρος σπαράχτηκε από εκτεταμένη βία, που απέκτησε την επωνυμία, «La Violencia.» Στη δεκαετία του 1960 παρουσιάστηκε το αριστερό κίνημα ανταρτών, Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), το οποίο με τη σειρά του βρέθηκε αντιμέτωπο με μια δεξιά παραστρατιωτική οργάνωση. Η χώρα επιπλέον σπαράχτηκε από διάφορα μεγάλα καρτέλ ναρκωτικών τις δεκαετίες του '70 και '80. Μετά την κατάρρευση των καρτέλ, το FARC και οι παραστρατιωτικοί ενεπλάκησαν στη διαμάχη για την κολομβιανή παραγωγή κοκαΐνης και του λαθρεμπορίου, μια σύγκρουση η οποία δημιούργησε εκατοντάδες απαγωγές, δολοφονίες και βία σε ολόκληρη την κοινωνία. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το ο στρατός της Κολομβίας είχε ένα μεγάλο ιστορικό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 2004, τα Ηνωμένα Έθνη συνόψισαν αυτή την κοινωνική αναταραχή με την περιγραφή των συγκρούσεων στη Κολομβία ως «τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στο δυτικό ημισφαίριο.»

Σε αυτό το σημείο ήταν που Ο Δρόμος προς την Ευτυχία εμφανίστηκε στη σκηνή, όταν ο Κολομβιανός ηθοποιός και κωμικός, Andrés López, αποφάσισε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Δημιούργησε ένα μοναδικό θέαμα στο οποίο παρουσιάζει πλήρως κάθε μια από τις 21 αρχές του Δρόμου προς την Ευτυχία. Μέσα από αυτές τις παραστάσεις και εκδηλώσεις, έχει επηρεάσει όχι μόνο δεκάδες χιλιάδες πολιτών, αλλά πολλούς από τους κορυφαίους πολιτικούς και στρατιωτικούς της χώρας.

Μέχρι σήμερα, ο Andrés έχει παραδώσει εκδηλώσεις και σεμινάρια για το Δρόμο προς την Ευτυχία σε πάνω από 14.000 στρατιωτικούς. Κατά συνέπεια, το 2008, ο Υπουργός Άμυνας απένειμε στο κύριο López ένα βραβείο για το έργο του ως «Στρατιώτης της Ευτυχίας."

Γιατί παρόλο που ο Andrés απευθύνθηκε στο στρατό, ο κύριος στόχος του είναι να φέρει το Δρόμο προς την Ευτυχία σε όλο τον κολομβιανό λαό. Από το 2005, έχει παραδώσει τις παραστάσεις του σε περισσότερα από 50.000 άτομα, προσφέροντας στο καθένα ένα δικό του αντίτυπο του βιβλίου.

Ως ένα μόνο παράδειγμα, το Μάη του 2008 ο Andrés και η εκπρόσωπος του Δρόμου προς την Ευτυχία, ηθοποιός της Βενεζουέλας, Ruddy Rodriguez, διοργάνωσαν ένα 6ωρο θέαμα με τους γνωστούς Λατίνους ερμηνευτές Nicolas Tovar και Alberto Plaza. Την εκδήλωση παρακολούθησαν πάνω από 11.000 άτομα και η αποκορύφωσής της ήταν η παράσταση του Andrés Ο Δρόμος προς την Ευτυχία.

Συνολικά, πάνω από 3 εκατομμύρια αντίτυπα του Δρόμου προς την Ευτυχία έχουν διανεμηθεί στην Κολομβία μέσω των ενεργειών του Andrés López και της Ana Mercedes, που διευθύνει την εκστρατεία του Δρόμου προς την Ευτυχία στη χώρα.